O PROGRAMU
Cilj programa je: Sticanje znanja o dentogenim infekcijama, relevantnim za dijagnozu i tretman ovih oboljenja. Usvajanje pravilnog pristupa u tretmanu dentogenih infekcija. Osposobljavanje korisnika za prevenciju komplikacija i posledica dentogenih infekcija.
Dodatne informacije
- Vrsta programa: Elektronski test
- Autor (klikni na ime): Prof.dr Vlastimir Petrović
- Organizator: Akademija za kontinuiranu medicinsku edukaciju
- Akreditovan za: Lekare (specijalnost: opšta medicina, medicina rada, pedijatrija, mikrobiologija), stomatologe, medicinske sestre (opšti smer, pedijatrijske sestre, stomatološke sestre), zdravstvene tehničare (zubne tehničare, laboratorijske tehničare)
- Bodovi za korisnika: 5
- Bodovi za autora: 7
- Broj akreditacije: V-1225/18-II
- Broj odluke: 153-02-2275/2018-01
- Akreditovan dana: utorak, 21. avgust 2018.
- Akreditacija važi još:
- Kratak sadržaj: Dentogene infekcije nastaju kao posledica brojnih oboljenja zuba i parodontal-nih tkiva i razvijaju se, uglavnom, usled neblagovremenog ili neadekvatnog lečenja ovih oboljenja. Ove infekcije najčešće započinju kao blage forme zapaljenja, da bi veoma brzo dobile formu akutnih poremećaja lokalnih tkiva i opšteg stanja organizma. Zato zahtevaju ranu dijagnostiku i brzo i adekvatno lečenje. Uzroci nastanka dentogenih infekcija: mogu biti periapikalni, parodontalni ili perikoronarni. Širenje i lokalizacija infekcije zavisi od brojnih opštih i lokalnih faktora, kao što su zdravstveno stanje pacijenta, broj, vrsta i sastav mikroorganizama, anatomski faktori u predelu nastanka infekcije i drugo. U toku razvoja dentogenih infekcija može se razlikovati nekoliko faza: intraosealna, kada se infekcija nalazi u koštanom tkivu, subperiostalna, kada je infekcija dospela ispod periosta i submukozna (subkutana), kada se gnojna kolekcija nalazi ispod sluzokože
Lokalizacija infekcije posle probijanja periosta zavisi i od dužine korenova zuba u odnosu na pripoje mišića na kost. Infekcija se može razviti intraoralno i ekstraoralno, dok se gnojna kolekcija može lokalizovati sa vestibularne ili oralne strane. Nelečene ili neadekvatno lečene infekcije poreklom od zuba donje vilice mogu biti uzrok nastanka generalizovane infekcije svih prostora poda usne duplje, kada se razvija klinička slika flegmone.
Terapija akutnih dentogenih infekcija mora biti konzervativna i hirurška. Ova podela je samo didaktička, jer se ova dva načina lečenja često dopunjuju. Terapija se mora sprovoditi u najranijoj fazi razvoja infekcija, jer je u tim slučajevima najdelotvornija. Ukoliko je moguće lečenje treba da uključi i sanaciju uzroka (kauzalna terapija) infekcije što je kod dentogenih infekcija najčešće moguće.
Konzervativna terapija obično se primenjuje u ranoj fazi infekcije, kada se utiče na formiranje apscesa, ili kao potpora hirurškoj terapiji. U tom slučaju moguće je primeniti i kauzalnu i simptomatsku (fizikalnu i medikamentoznu) terapiju.
Hirurška terapija dentogenih infekcija je najefikasniji metod kojim se postiže brzo i potpuno izlečenje. Ona obuhvata vađenje zuba uzročnika i inciziju apscesa sa intraoralnim i ekstraoralnim pristupom. Po potrebi, oba zahvata se mogu kombinovati.
Komplikacije dentogenih infekcija nastaju kao posledica izbegavanja lečenja, pogrešnog lečenja ili kasno otpočetog lečenja. Manifestuju se kao lokalne (gubitak većeg broja zuba, akutni ili hronični osteomijelitis, akutni sinuzitis, hronični supkutani apscesi) ili opšte (tromboza kavemoznog sinusa, bakterijski meningitis, apsces mozga). Lokalne komplikacije nastaju češće i ne ugrožavaju život pacijenta.
Najteža posledica nelečenih dentogenih infekcija je osteomijelitis, difuzno zapaljenje kosti koje zahvata periost, korteks i spongiozu, koje se može javiti u akutnoj ili hroničnoj formi, kao supurativni i nesupurativni ili kao sklerozirajući i specifični.
Hronične infekcije dentogenog porekla javljaju se mnogo ređe i nastaju ili od prethodno akutnih formi infekcija, ili od početka imaju hronični tok. Hronični apscesi lokalizovani su na koži kao jasno ograničeni otok okruglaste forme. Obično protiču bez opštih simptoma infekcije, koji se eventualno mogu pojaviti kod akutnih egzacerbacija. Terapija hroničnih dentogenih infekcija je hirurška i obuhvata vađenje zuba uzročnika i inciziju apscesa. - Obavezna literatura: 1. Petrović V. Atlas oralne hirurgije. Poglavlje 6: Dentogene infekcije. Beograd: Data status, 2006. 75-86.
- Dopunska literatura: 1. Beech N, Goh R, Lynham A. Management of dental infections by medical practitioners. Cardiology, 2014. 43(5): 289-91; 2. Zehnder M, Belibasakis GN. On the dynamics of root canal infections—what we understand and what we don't. Virulence. 2015; 6(3): 216–22; 3. Robertson DP, Keys W, Rautemaa-Richardson R, Burns R, Smith AJ. Management of severe acute dental infections. BMJ, 2015; 350; 4. Maslamani M, Sedeqi F. Antibiotic and Analgesic Prescription Patterns among Dentists or Management of Dental Pain and Infection during Endodontic Treatment. Med Princ Pract 2018; 27:66–72; 5. Costa D, Girardot M, Bertaux J, Verdon J, Imbert C. Efficacy of dental unit waterlines disinfectants on a polymicrobial biofilm. Water Research, 2016. 91(15): 38-44.
- Raspoloživo vreme: 3 sata za učenje, 2 sata za rešavanje testa
- Broj pitanja u testu: 50
- Cena: Za članove udruženja besplatno, ostali 1.500 RSD
