O PROGRAMU
BROJ AKREDITACIJE CG-00156
BROJ ODLUKE 200/2-1
Cilj programa je: Razumevanje javnozdravstvenog i kliničkog značaja preloma proksimalnog okrajka butne kosti; faktore rizika; sticanje znanja o: mehanizmima nastanka preloma; klasifikaciji preloma; adekvatnom lečenju; faktorima uspešnosti lečenja.
Dodatne informacije
- Vrsta programa: E-learning
- Autor (klikni na ime): Prof.dr Goran Tulić
- Organizator: Akademija za kontinuiranu medicinsku edukaciju
- Akreditovan za: Lekare (specijalnost: anesteziolozi sa reanimatologijom, opšta medicina, medicina rada, ortopedska hirurgija sa traumatologijom, radiologija, opšta hirurgija, sportska medicina, sudska medicina, patologija, fizijatrija)
- Bodovi za korisnika: 1
- Bodovi za autora: 3
- Broj akreditacije: CG-00156
- Broj odluke: 200/2-1
- Akreditovan dana: četvrtak, 16. jul 2020.
- Akreditacija važi još:
- Kratak sadržaj: Ovaj program kontinuirane medicinske edukacije namenjen je lekarima (specijalistima opšte medicine, medicine rada, urgentne medicine, ortopedske hirurgije sa traumatologijom, anesteziologije sa reanimatologijom, radiologije, fizikalne medicine i rehabilitacije) koji se svakodnevno sreću sa pacijentima u riziku za prelom proksimalnog okrajka butne kosti, koji se bave zbrinjavanjem preloma ili sanacijom njegovih posledica.
Prelom proksimalnog okrajka butne kosti je problem od ogromnog javnozdrav-stvenog, ali i kliničkog značaja. Prema podacima iz 2005.godine, SAD godišnje zbrinjavaju preko 350.000 preloma ove vrste godišnje, na šta se potroši 15 milijardi dolara. Posledice u smislu prevremenog umiranja, funkcionalnih ograničenja i oštećenja kvaliteta života ljudi sa prelomom proksimalnog okrajka butne kosti su nemerljive. U Urgentnom centru Kliničkog Centra Srbije godišnje se zbrine oko 700 ljudi sa ovom povredom. Učestalost ove vrste preloma iz godine u godinu raste.
Prelom proksimalnog okrajka butne kosti najčešći je kod bele rase i češći su kod žena (4:1). Učestalost eksponencijalno raste posle 50.godine života.
Mehanizmi nastanka preloma dele se prema veličini sile, na prelome izazvane silom visokog intenziteta (saobraćani udesi, padovi sa visine, zatrpavanja, mlađi pacijenti, manji deo ukupnog broja bolesnika sa ovom vrstom preloma, uglavnom muškog pola), silom niskog intenziteta (stariji pacijenti čine 95% populacije povređenih, uglavnom žene sa znacima osteoporoze), kao i stres prelome.
Klasifikacioni sistemi zasnivaju se na anatomskoj lokalizaciji, morfologiji i stepenu dislokacije preloma.
Najpozantije klasifikacije preloma vrata butne kosti su: Pauwels, Garden, AO (AO grupa) i OTA (Orthopaedic Trauma Association). Lečenje se zasniva na mehaničkim principima, a rezultat je biološki (intrakaspularni) ili mehanički uslovljen (ekstrakapsularni prelomi). Parametri za donošenje odluke o lečenju su biološka starost, funkcionalni nivo, komorbiditet, neurološki poremećaji, kooperativnost i očekivanja pacijenta. Osnovni cilj lečenja preloma vrata butne kosti je povratak funkcionalnih sposobnosti pacijenta na nivo pre povrede. Ishod lečenja određuje dislokacija i stabilnost preloma.
Najpozantije klasifikacije ekstrakapsularnih preloma su Boyd i Griffin, Tronzo, Evans, Seinhaiser, Fielding, AO. Cilj operativnog lečenja pacijenata sa ekstrakapsularnim prelomima je stabilna osteofiksacija reponiranog preloma u stabilnoj poziciji. Faktori uspešnosti lečenja mogu biti nezavisni (kvalitet kosti, tip preloma), ili zavisni od hirurga (anatomska repozicija, izbor implantata i stabilna fiksacija). U programu se takođe razmatraju pravila ia izbor adekvatnog implantata u odnosu na karakteristike preloma i karakteristike pacijenta, kao i komplikacije operativnog lečenja i mogućnosti da se one izbegnu.
Korisnici ovog testa će steći znanja o incidenciji i prevalenciji problema, ugroženosti različitih kategorija stanovništva, mehanizmima nastanka preloma, kriterijumima za klasifikaciju preloma, karakteristikama intrakapsularnih i ekstrakapsularnih preloma, parametrima za izbor adekvatnog modela lečenja, karakteristikama lečenja kod različitih kategorija u odnosu na vrstu preloma i karakteristike pacijenta, komplikacijama operativnog lečenja i faktorima uspešnog operativnog lečenja. - Obavezna literatura: 1. Prof.dr Goran Tulić, "PRELOMI PROKSIMALNOG OKRAJKA BUTNE KOSTI", prezentacija predavanja.
- Dopunska literatura: 1. Turmezei TD, Lomas DJ, Hopper MA, Poole KES. Severity mapping of the proximal femur: a new method for assessing hip osteoarthritis with computed tomography. Osteoarthritis and Cartilage, 2014. 22(10): 1488-98; 2. Chesser T, Chauhan G, Kelly M. Management of hip fractures in the elderly. Surgery (Oxford), 2016; 34(9): 440-3; 3. Goudie EB, Duckworth AD, White TO. Hip fractures in young adults. Orthopaedics and Trauma, 2017; 31( 2): 76-85; 4. Diament M, White C. Hip dislocations and femoral head fractures. Orthopaedics and Trauma, 2018; 32(2): 110-5; 5. Winter A, Bradman H, Fraser C, Holt G. The management of intracapsular hip fractures. Orthopaedics and Trauma, 2016. 30(2): 93-102.
- Raspoloživo vreme: 3 sata za učenje, 2 sata za rešavanje testa
- Broj pitanja u testu: 50
